مسابقه معماری آجری وینربرگر

مسابقه معماری آجری وینربرگر از مسابقاتی است که دو سال یکبار برگزار می‌شود و در 5 دسته کلی برندگانی از سراسر دنیا را انتخاب می‌کند. در اینجا با برندگان جدیدترین دوره این مسابقه یعنی سال 2020 آشنا شوید.

به این منظور ابتدا لازم است با برگزارکننده آن یعنی وینربرگر آشنا شویم.

وینربرگر (Wienerberger) یک تأمین‌کننده پیشرو بین‌المللی در زمینه انواع مصالح ساختمانی مانند آجر نما و ارائه دهنده راه‌حل‌های زیرساختی است که دفتر مرکزی آن در شهر وین اتریش قرار دارد. این مجموعه نخستین بار در سال 2004 مسابقه آجری خود را به منظور قرار دادن این متریال در کانون توجهات آغاز کرد و نشان داد که به استفاده از آجر در کاربردهای مختلف چه در معماری سنتی و چه در سبک‌های مدرن تا چه اندازه می‌تواند جذاب باشد.

مسابقه وینربرگر ادای احترامی به معماری آجری با کیفیت بالا در تمام نقاط دنیا و معرفی پروژه‌های بی‌نظیر آن است.

این تأمین‌کننده بزرگ بیش از یک دهه است که هر دو سال یک بار برگزارکننده یک مسابقه بزرگ در زمینه معماری آجری است. جایزه آجر وینربرگر یک جایزه بین‌المللی است که معماران سراسر دنیا برای به دست آوردن آن برترین پروژه‌های معماری آجری خود را ارائه می‌دهند. این مسابقه فرصتی بینظیر را برای رقابت معماران بسیاری فراهم می‌کند و پروژه‌های برنده از طیف گسترده‌ای از آثار معماری آجری با به کارگیری انواع آجر مانند آجر نما انتخاب می‌کند.

در این مطلب به بررسی جایزه معماری آجری وینربرگر در سال 2020 پرداخته می‌شود.

هیئت داوران مسابقه وینربرگر

در سال 2020 برندگان جایزه معماری آجری وینربرگر، هیئت داوران را در قالب پروژه‌هایی در زمینه فضاهای پایدار و آینده‌نگر تحت تاثیر قرار دادند. در بسیاری از این پروژه‌ها استفاده از آجر نما، ظاهری بینظیر را برایشان پدید آورده بود. لازم به ذکر است مراسم اهدای جوایز این مسابقه در ماه سپتامبر به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا در سراسر دنیا برای اولین بار به طور آنلاین برگزار شد.

برای انتخاب برندگان این مسابقه هیئت داوران متشکل از پنج معمار مشهور بین المللی به شرح زیر بودند:

1. هلنا گلنتز طراح شهری در سوئد
2. تینا گرگوریک از معماران دکلوا گریگوریک از اسلووانی
3. مته کین فراندسون از معماران هنینگ لارسن
4. تونی ژیرونس سدرا از اسپانیا
5. جاناتان سرگیسون از دانمارک

دسته‌بندی آثار

آثار برگزیده وینربرگر 2020 در پنج مفهوم متفاوت زیر دسته‌‌بندی و جوایز برندگان در دو بخش جایزه بزرگ و جایزه ویژه به برندگان اهدا شد.

1. زندگی مشترک
2. همکاری با یکدیگر
3. به اشتراک‌گذاری فضاهای عمومی
4. ساختمان‌های خارج از چارچوب
5. احساس در خانه

زندگی مشترک

این گروه به راه‌حل‌های مسکونی نوآورانه با در نظر گرفتن روندها و چالش‌های شهرنشینی برای زندگی مشترک اختصاص داشت. 10 پروژه منتخب در این گروه برای برد به رقابت پرداختند.

همکاری با یکدیگر

این مفهوم به پروژه‌های مربوط به دفاتر و ساختمان‌های صنعتی و ساختمان‌های تجاری راحت، زیبا و کاربردی تعلق گرفت. 9 پروژه نامزد دریافت جایزه در این گروه رقیب یکدیگر بودند.

به اشتراک‌گذاری فضاهای عمومی

پروژه‌های مربوط به ساختمان‌های عمومی راحت با حس زیبایی‌شناختی و کاربردی برای آموزش، فرهنگ، مراقبت‌های بهداشتی، اماکن عمومی و پروژه‌های زیربنایی در این دسته جای گرفتند. 11 اثر برگزیده این گروه نامزد دریافت جایزه شدند و با یکدیگر به رقابت پرداختند.

ساختمان‌های خارج از چارچوب

به کار بردن مفاهیم ابتکاری و روش‌های استفاده متنوع از آجر، استفاده از فن‌آوری‌های جدید ساخت‌وساز، آجرکاری‌های خاص، آجرهای سفارشی و تزئینات جدید به پروژه‌های این گروه تعلق داشتند. 9 نامزد دریافت جایزه، مربوط به این گروه بودند.

احساس در خانه

خانه‌هایی که متعلق به یک خانواده است، خانه‌های نیمه مستقل و پروژه‌های مسکونی کوچک با کیفیت معماری بالا در این مفهوم جای گرفتند. 11 نفر در این گروه با هم به رقابت پرداختند.

برندگان جایزه وینربرگر سال 2020

معمارن 44 کشور از سراسر دنیا، پروژه‌های معماری آجری ابتکاری خود را برای شرکت در این مسابقه به نمایش گذاشتند. تعداد این پروژه‌ها 644 عدد بود.
جایزه این مسابقه در مجموع مبلغ 29500 یورو بود که آن را در پنج دسته نام برده و دو جایزه بزرگ و ویژه همانطور که پیشتر بیان شد، به برندگان اهدا کرد. در مرحله اول ارسال، داوران تنها 50 پروژه را انتخاب کردند تا از میان آنها برندگان نهایی مشخص شوند.

دانشگاه سیلسیا برنده دسته به اشتراک‌گذاری فضاهای عمومی

برنده جایزه بزرگ در گروه به اشتراک‌گذاری فضاهای عمومی به دانشکده رادیو و تلویزیون دانشگاه سیلسیا در شهر کاتوویتس لهستان تعلق گرفت. سال 2020 تنها به یک پروژه جایزه بزرگ اهدا شد و آن مربوط به همین پروژه معماری آجری بود.

انتخاب این پروژه به این دلیل بود که ساختمان این دانشکده یک رویکرد رادیکال و در عین حال ظریف را در بافت تاریخی موجود در یکی از خیابان‌های کاتوویتس در لهستان پدید آورد و تاریخ ذغال سنگی این منطقه که در ادامه به آن پرداخته می‌شود را احیا کرد.

از نظر تاریخی و معماری کاتوویتس یک شهر سینمایی دارای طبقات بسیار لایه‌لایه و تاریک است. در قرن نوزدهم این شهر صنعتی محل معادن زغال سنگ، کارخانه‌های تولید فولاد، ریخته‌گری‌ها و آجرچینی‌ها بوده است. این شهر در دهه 1940 توسط نازی‌ها ویران و خیابان‌های قدیمی شهر با ساختمان‌های جذاب تخریب شدند. امروزه کاتوویتس به جای استخراج زغال سنگ، با فرهنگ خود شناخته می‌شود.

وجود این ساختمان جدید با صفحه‌ای آجری تیره در هسته شهر، تاریخ کاتوویتس را به خوبی با آینده شهر پیوند می‌زند و پرده آجری به کار رفته در این ساختمان از همان مصالح موجود در خانه متعلق به قرن نوزدهم است. آجر تیره مورد استفاده در این پروژه مملو از معانی متعددی پیرامون گذشته و یادآور معدن زغال سنگ سیلسی است. در پشت این صفحه آجری، ساختمان دانشکده به فضاهای جدید کلاس‌ها و استودیوهای حیاط داخلی باز می‌شود.

در این ساختمان از آجر نما استفاده شده و این شبکه آجری سایه‌دار و تیره یک ساختار انتزاعی بزرگ را موجودیت می‌بخشد. در واقع این پروژه تحقق چشمگیر یک طرح کاملا مفهومی است که با استفاده مجدد از یک فضا و حساسیت زمینه‌ای توانسته با به کارگیری سه روش معماری اروپایی در برجسته‌سازی فضای منحصر به فرد محیط اطراف موفق عمل کند.

معماری این پروژه توسط BAAS Arquitectura در بارسلونا اسپانیا با همکاری گروه معماری 5 در ورشو لهستان انجام گرفت و ساخت آن به مدت سه سال از سال 2014 تا سال 2017 به طول انجامید. معماران این پروژه به خوبی نشان دادند که چگونه یک ساختمان در مرکز شهر می‌تواند نوآورانه و در عین حال حافظ هویت تاریخی و مفسر آن نیز باشد.

نمونه اولیه خانه دهکده برنده گروه زندگی مشترک

برنده بعدی جایزه وینربرگر در گروه زندگی مشترک با نام “نمونه اولیه خانه دهکده” بود. این پروژه در کیگالی در رواندا واقع شده است. ساخت این پروژه از سال 2017 تا سال 2018 به طول انجامید.

رواندا پرجمعیت‌ترین کشور قاره آفریقا است. با این حال بافت روستایی خود را چنان حفظ کرده و تنها 26% از ساکنان آن در شهر زندگی می‌گنند. در خارج از مناطق شهری تعداد زیادی خانه کوچک وجود دارد که چشم‌اندازی تپه‌ای را پدید آورده است.

از آنجا که چنین سکونتگاههای بین شهری، به نوسازی و گسترش نیاز مبرم داشتند، از سال 2013 یک برنامه دولتی برای ارتقا توسعه روستاها به وجود آمد. این پروژه‌ها با مدیریت مرکزی منجر به ایجاد ساختمان‌های جدید یکنواخت با هزینه بالای ساخت می‌شدند.

به منظور ساخت سکونتگاه‌هایی مطابق با این قانون اما با صرف هزینه‌ای کم تیمی از دانشجویانMIT آفریقا به سرپرستی پروفسور رافی سگال یک پروژه سه هفته‌ای را در روستای Mageragere انجام دادند. آنها به همراهی دهیاران و کارگران محلی نمونه اولیه از خانه‌ای پایدار و مقرون به صرفه را تهیه کردند که متناسب با نیازهای روستای رواندا باشد.

حالت کشیده این خانه برای زمین‌های تپه‌ای که در آن ساخته شده بسیار ایده‌آل است. به دلیل اینکه برای ساخت این خانه، زمین کمی در دسترس بود. این سازه حدود 68 متر مربع فضای زندگی آزادانه قابل تفکیک در اختیار دارد. زیرا خانواده‌های رواندا اغلب بزرگ هستند. در این پروژه وجود یک سیستم برداشت آب پیاده‌روی طولانی مدت به نقاط عمومی آب را از بین می‌برد.

در این خانه برخلاف اغلب خانه‌های رواندا که با آجرهای خشک شده در برابر آفتاب ساخته شده‌اند، از آجر نما با رنگ قرمز با دوام بالا و بلوک‌های سفالی استفاده شده است.

استودیو Iturbide برنده گروه احساس در خانه

استودیو Iturbide که در مکزیکوسیتی واقع شده، برنده گروه احساس در خانه در مسابقه معماری آجری وینربرگر 2020 شد. ساخت این پروژه به مدت دو سال از سال 2014 تا سال 2016 به طول انجامید.

Iturbide یک عکاس مکزیکی است که عکس‌های سیاه و سفید او از زنان دهقان مکزیکی مشهور است. این خانم عکاس به پسرش که اداره دفتر معماری Taller de Arquitectura را به همراه گابریلا کاریلو به عهده داشت، ساختمانی خاص سفارش داد. تاکید او بر این بود که با آجر ساخته شود و در زمین مجاور خانه‌اش قرار گیرد.

اما این معماران چیزی بیش از انتظاراتش را به او تحویل دادند. آنها در قطعه زمینی به ابعاد 14×14 متر یک برجک سه طبقه آجری ساختند. تمام دیوارها از آجرهای دستی قهوه‌ای مایل به قرمز ساخته شدند و به لطف آجرکاری‌های زیبا در این پروژه بازی نور و سایه که با موقعیت خورشید در طول روز تغییر می‌کند، در داخل پدیدار می‌شود.

این پروژه مکانی کوچک و ظریف بین دیوارها است که می‌تواند از دسترسی به سقف به شکلی هماهنگ و معلق بین دو حیاط واقع در انتهای آن حرکت کند.

پروژه Can Jaime I n´Isabelle برنده دیگر گروه احساس درخانه

این پروژه که در گروه احساس در خانه برنده شد، متعلق به یک خانواده است، در مایورکا اسپانیا واقع شده و معمار آن TEd’A arquitectes است. مایورکا در دامنه‌ای با شیب آرام قرار دارد. معماری آجری این خانه در نشان دادن نوع کلاسیک خانه حیاط‌دار آجری به روشی معاصر بسیار موفق بوده و از آجر نما و بلوک‌های سفالی در آن استفاده شده است.

این پروژه در مکانی منزوی و تحت تاثیر آب‌وهوای مدیترانه‌ای واقع شده و در ایجاد رابطه مناسب بین فضاهای مختلف با به‌کارگیری هوشمندانه المان‌های معماری سنتی و چهار حیاط بسیار موفق بوده است.

به طور کلی استفاده از آجر به ویژه برای طبیعی ساختن یک مکان بسیار ارزشمند است و با استفاده از منابع شخصی و تقویت آن با گذشت زمان در فصول مختلف سال می‌تواند آب وهوای مطبوعی را رقم بزند و واحه‌ای قابل سکونت را پدید آورد. این پروژه این امر را به نحو احسن انجام داده است.

از سال 2014 تا سال 2018 ساخت این پروژه به طول انجامید. نوع آجر به کار رفته در آن بلوک‌های سفالی و آجرهای روسازی است.

ساختمان بایگانی شهر دلفت برنده گروه همکاری با یکدیگر

پروژه‌ای که در گروه همکاری با یکدیگر برنده شد، ساختمان بایگانی دلفت در شهر دلفت هلند قرار بود. معماری آن توسط دفتر معماری Winhov در آمستردام به همکاری معماران Gottlieb Paludan در کپنهاگ دانمارک انجام شده است. به عقیده داوران این پروژه از نظر مفهومی بسیار واضح و دقیق بود.

طبقه همکف باز بسیار مطابق با نقش بایگانی به عنوان یک ساختمان عمومی است، مکانی که که می‌توان تاریخ شهر را نشان داد و به آن دسترسی پیدا کرد. در مقابل نمای بسته طبقات فوقانی محوطه ذخیره سازی بایگانی را در بر می‌گیرد.

در این پروژه مصالح به شکلی هماهنگ با هم به کار رفته‌اند. در دیوارها از آجرنما استفاده شده، در فضای داخلی به رنگ سفید و در فضاهای بیرونی به رنگ قهوه‌ای روشن و در نقاطی مایل به قرمز هستند. این ساختمان روشن یادآور بسیاری از ساختمان‌های عمومی با گچ سفید در مرکز تاریخی شهر دلفت است که غالبا در آنها از آجر استفاده ‌شده است. همچنین پشت بام سبز این خانه به بخشی از چشم‌انداز فرهنگی منطقه تبدیل شده است.

بایگانی شهر دلفت یک مخزن دانش، یک اتاق گنج و یک مکان مطالعه همزمان است. این ساختمان از دو بخش کلی تشکیل شده است. یک بخش ال مانند که شامل سالن‌های مطالعه، کافه تریا و دفاتر است و بخش دوم که بالاتر از آن است و به شکل یک مکعب بسته است.

این ساختمان از آرایش هندسی خاصی برخوردار است که نمای بسته محوطه بایگانی در آن انسان را به یاد قفسه کتاب می‌اندازد. تخته‌های باریک ساخته شده از قطعات بتنی پیش ساخته در نما قفسه‌ها را تشکیل می‌دهند که در بین آنها ستون‌های آجری برجسته یادآور چیدمان کتاب‌ها در آن طبقات است. به جرات می‌توان گفت درجه انتزاع نقش برجسته‌ها در نما ساختمان با خصوصیات لغزنده آجرها مطابقت دارد و یک تنه مجسمه‌ای پدید می‌آورد که هم بسته است و هم قابل دسترسی.

ساخت این پروژه به مدت یک سال از 2016 تا 2017 به طول انجامید.

به طور کلی این ساختمان به سنت معماری آجری در مرکز تاریخی اشاره دارد که به این بنای مهم مدنی شخصیت و هویتی بی‌انتها و مقاوم می‌بخشد.

کتابخانه مایا سومایا برنده گروه ساختمان خارج از چارچوب

برنده دیگر وینربرگر کتابخانه مایا سومایا بود که در گروه ساختمان خارج از چارچوب انتخاب شد. این پروژه در کوپاراگون هند در سال 2018 ساخته شد.

انتخاب این پروژه در گروه ساختمان خارج از چارچوب از آن جهت بود که این سازه ابتکاری دقیقا همان چیزی بود که باید در این گروه باشد و انتظار می‌رفت. استفاده از آجر نما در این پروژه به روشی غیر متعارف، سقف کتابخانه را به عنوان منظره‌ای شناور، زمین بازی برای مدرسه و در عین حال با عملکردهای کتابخانه شکل داده است.

در واقع چیزی که در این کتابخانه در نگاه اول جلب توجه می‌کند، همین فرم پیچیده سقف آن است که به وسیله سه لایه کاشی‌های آجری کم عمق سخته شده است. اجرای این سقف خاص با طراحی مدرن با مواد ساده و محلی آجر محقق شده است.

نکته جالب در این ساختمان این است که طراحی سقف با الهام تاریخی از طاق‌های آجری قدیمی در مناطق مختلف جهان اما به کمک نرم‌افزاری پیچیده صورت گرفته است. به همین خاطر از این پروژه تخت عنوان یک “ساختار آجری پیشرفته” یاد می‌شود.

این کتابخانه یک ساختمان برای مدرسه متوسط انگلیسی در این منطقه است و یک نوار باریک از زمین را میان ساختمان‌های موجود در مدرسه، زمین‌های کشاورزی و یک ایستگاه فرعی برق را به زیبایی اشغال کرده است.

معماران این پروژه Sameep Padora و Associated در ماهاراشترا هند هستند.

پایان

در این مطلب به یکی از مسابقات معماری آجری به نام وینربرگر که یک تأمین‌کننده پیشرو بین‌المللی در زمینه انواع مصالح ساختمانی مانند آجر نما است و برندگان جدیدترین دوره آن در سال 2020 پرداخته شد.

در پایان این مطلب بیان این نکته نیز حائز اهمیت است که آجر از آن دسته مصالحی است که با توجه به زیبایی بی‌مثال و کیفیت و دوام بینظیرش در سراسر دنیا از محبوبیت خاصی برخوردار است و در برخی از مناطق موارد استفاده آن بیشتر است. از این رو سالانه جوایز متعددی جهت رقابت در زمینه معماری آجری و پروژه‌های آن صورت می‌گیرد و جایگاه آجر را بیش از پیش تثبیت می‌کند.

منبع: www.brickaward.com